Ճանփորդություն դեպի ․Էդիտ պրինտ․ հրատարակչություն

Մենք գնացել էինք <<Էդիտ պրինտ>> հրատարակչություն և իմացել ենք ինչպես են պատրաստում գրքեր։

Հետո մենք դիտել ենք Ղազարոս Աղայանի Հնարագետ Ջուլհագը հեքիաթը։

Ինձ շատ դուր եկավ այնտեղ և ես կուզեի այնտեղ աշխատել։

Այնտեղ կար շատ -շատ մեքենաներ։ ես այդ մեքենաներից կուզենայի աշխատել այն մեքենայով, որի օգնությաբ կարելի է կարել թուղթ։

Թղթի մասին տեղեկություն

Թուղթը ունի 600 տեսակ։

Թղթերից մեկը դա կտորյա։

Առաջին մարդը ով ստեղծել է թղթերը դա Ցայ Լունն է։

Ցայ Լունը չինացի է 2-րրորդ դարում։

Հայաստանում թուղթը օգտագործվել է 8 – 9-րդ դարերից։

Թղթի արտադրության համար օգտագործում են տարբեր փայտանյութերիև միամյա բույսերի թաղանթանյութը և փայտազանգվածը նաև օգտագործում են կավ։

Ճապոներեն թուղթը նաև նշանակում է աստվածություն։

A4 ֆորմատի թուղթը հնարավոր չե 7-ից շատ անգամ ծալել։

Պոտքարանի թուղթը հայտնի է 14-րդ դարից։ 1857թ․ Նյու Յորքում Ջոզեֆ Ս Գայետտին կազմակերպել է զուգարանի թղթի արտադրությունը։

13.16 2023

  • Tall-բարձրահասակ
  • short-կարճ
  • long-երկար
  • straight-ուղիղ
  • blonde-խարտյաշ
  • wavy-ալիքավոր
  • curly-խուճուճ
  • dark-մուգ
  • fat-գեր
  • strong-ուժեղ
  • slim-նիհար

Today I want to tell about my best friend. Her name is Syune. She is 9 years old. She is very handsome kind and beautiful girl. She has long blonde hair blue eyes a little nose and beautiful smile. We are best friends forever.

Ձնծաղիկ․ Հակոբ Աղաբաբ🥀🌷🌼

Սառը ձյունի

Սառը գրկում

Մի ծաղիկ է

Ծլում-ծաղկում:

Թերը քնքուշ,

Թերն սպիտակ,

Աչիկները

Բաց-կապուտակ:

Ձյուն ու ծաղի՞կ…

Ա~յ քեզ զարմանք,

Ձյուն ու ծաղիկՈւնեն մի կյանք:

Դա ձմեռվան Մի ծաղիկ է,

Ձյունից ծնվածՁնծաղիկ է:

ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆ

Ծիծեռնակը բույն էր շինում,

Ե՛վ շինում էր , և՛ երգում,

Ամեն մի շյուղ կպցնելիս՝

Առաջվա բույնն էր հիշում:

Մեկ անգամ էր նա բույն շինել

Եվ շատ անգամ կարկատել,

Բայց այս անգամ վերադարձին

Բույնն ավերակ էր գտել:

Այժմ նորից բույն էր շինում,

Ե՛վ շինում էր , և՛ երգում,

Ամեն մի շյուղ կպցնելիս՝

Առաջվա բույնն էր հիշում:

Նա հիշում էր անցած տարին

Իր սնուցած ձագերին,

Որոնց ճամփին հափշտակեց

Արյունարբու թշնամին:

Բայց նա կրկին բույն էր շինում,

Ե՛վ շինում էր , և՛ երգում,

Ամեն մի շյուղ կպցնելիս՝

Առաջվա բույնն էր հիշում:

Հարցեր և առաջադրանքներ

1. Ծիծեռնակն ի՞նչ էր անում:

Ծիծեռակ բույնե շինում։

2. Ինչպիսի՞ն էր ծիծեռնակը:

Ծիծեռնակը աշխատասեր էր։

3. Առանձնացրո՛ւ բանաստեղծության քեզ համար ամենասիրելի քառատողն ու վերնագրի՛ր:

Մեկ անգամ էր նա բույն շինել

Եվ շատ անգամ կարկատել,

Բայց այս անգամ վերադարձին

Բույնն ավերակ էր գտել:

4. Նշված բառերն առանձնացրո՛ւ և հոմանիշ (իմաստով մոտ) բառեր գրի՛ր:

Օրինակ՝ կպցնել-ամրացնել

շինում – սարքել

կպցնելիս – ամրացնել
 ավերակ քնդված

 սնուցած – կերակրած

 հափշտակեց – գողացավ

 կրկին – նորից

5. Բանաստեղծությունից դուրս գրի՛ր և սյունակներում առանձնացրո՛ւ համապատասխան հարցերին պատասխանող բառեր:

Ի՞նչԻ՞նչ էր անում
 Ծիծեռնակ  բույն էր շինում
 նա հիշում էր
  
  
  

6. Շարունակի՛ր հորինել՝ փակագծերի հարցերը փոխարինելով համապատասխան բառերով:

Չմոռանա՛ս վերնագիր գրել:

Կար- չկար մի գեղեցիկ ծիծեռնակ կար: Նա շատ էր սիրում թռչել: Մի անգամ նա որոշեց գնալ անտառ թռչել սովորելու համար։ Քանի որ նա սովորում էր նա վախացավ և վախից կորավ գնաց անտառի մեջ մտավ և մնաց այտեղ։

Ճամփորդություն դեպի Տիկնիկային թատրոն

Ինձ շատ դուր եկավ այսօրվա ներկայացումը։ Այդ ներկայացումը սովորսցնում է, որ պետք չէ մի անգամից ասել մի քիչ մտածել է պետք նոր ասել այն ինչոր պետք է և պետք չի անխելք լինել։ Ես չեմ ուզում նրա պես լինել ես ուզում եմ խելացի մեծանալ։

Կենդանիների վեճը

Եզը, կովը և շունը վիճում էին միմյանց հետ և ամեն մեկը պնդում էր, թե՝ մեր տերը

ամենից շատ ինձ է սիրում:

  • Իհարկե նա ինձ ամենքիցդ շատ է սիրում,- ասում է եզը և գիտե՞ք ինչու համար: Նրա
    համար, որ ես եմ նրա արորն ու տափանը քաշում, ես եմ նրա համար անտառից փայտ
    բերում: Նա ինձ է լծում սայլին և իր ցորենը տանում ջաղաց, այնտեղ ալյուր շինում. հետո
    էլի ես եմ տանում քաղաք, ուր նա ծախում է այդ ալյուրը և իր տան համար առևտուր
    անում,երեխանց համար հագնելիք առնում: Ուրեմն, դուք ի՞նչ եք կարծում, ես որ չլինեի,
    նա ինչպե՞ս կարող էր ապրել:
  • Այդ ճշմարիտ ես ասում,- ասաց կովը:- Բայց մեր տերն ինձ ամենքիցդ ավելի է սիրում,
    այդ նրա համար է, որ նա իմանում է, թե քեզ նման աշխատասեր ու ժրաջան եզնուկին ես
    եմ պահել մեծացրել: Այս մեկ: Մեկ էլ որ՝ նրա գերդաստանը իմ կաթով եմ պահում: Այն
    մածունն ու կարագը, այն սերն ու կաթը, այն եղն ու պանիրը, այն տաք-տաք թանե
    սպասը, որ ամեն օր խպշտում են, ո՞ւմ տվածն է: Տեսնո՞ւմ եք ուրեմն, որ եթե ես չլինեմ,
    բոլորը քաղցած կկոտորվեն:
  • Դու էլ ես ճշմարիտ ասում, սիրուն կովիկ,- սկսեց շունը:- Ո՞վ կարող է ուրանալ քո
    լավությունը: Շատ անգամ ես ինքս էլ եմ մասնակից լինում քո տված անուշ թանին: Մեր
    տանտիկինը ամեն խնոցի հարելիս թանիցն ինձ բաժին է տալիս: Ով որ քո լավությունն
    ուրանա, երկու աչքով կուրանա: Ես շատ երախտագետ եմ, ոչ ոքի լավությունը չեմ կարող
    ուրանալ: Բայց գիտեք ինչ կա: Դուք մի նեղանաք, որ մեր տերն ինձ ամենքիցդ էլ շատ է
    սիրում. դրա համար մեծ պատճառ կա և ահա ասեմ, թե ինչ է դրա պատճառը…
    Եվ շունն սկսեց մեկ-մեկ հաշվել, թե ինքն ինչ ու ինչ է անում: Ասած է, շունը որ հաչել
    սկսի, էլ չի դադարի: Այնքան հաչեց եզան ու կովի հետ, որ տերն իմացավ, գնաց նրանց
    մոտ, շան լեզվիցն ազատեց, ասելով. «Թող տուր դրանց, Բողար, դու չգիտե՞ս, որ ամենքդ
    էլ ինձ հարկավոր եք, ոչ մեկդ մյուսի արածը չեք կարող անել. այդ պատճառով էլ ես
    ամենքիդ էլ սիրում եմ, դուք էլ սիրեցեք միմյանց»:
    Հարցեր և առաջադրանքներ
Continue reading

5. Հորինի՛ր.

«Գարուն բերող ծիծեռնակը»

Մի անգամ գյուղի մարդիկ երկար ու սառը ձմեռվա ցրտին հուսահատ նայում էին երկինք ու երազում, որ հրաշք լինի ու եղանակը տաքանա։ Այդ պահին քամու ձայնի տակ երկնքով անցավ մկրատաձև պոչով մի թռչուն և ծլվլաց, որ մարդիկ ժպտան ու սպասեն արևոտ օրերի։ Մկրատաձև պոչիկով թռչունը ծիծեռնակն էր, որն իր թևերին բերել էր գարնան ավետիսն ու տաքուկ գարունը։